استاد فاطمی نیا چندی قبل در سخنرانی برای طلاب قم فرمودند: بنده یکی از اولیاء الله را می شناسم که اگر مردم بدانند برای دیدن وی از این طرف شهر تا آن طرف شهر قم صف می بندند دراین رابطه خداوند به من تفضلي كرده كه به خيليها اين تفضل را نكرده و آن اين است كه من ایشان را شناختهام و خيليها هنوز ايشان را نشناختهاند!»

طلاب پای منبر هرچه اصرار کردند که ایشان نام آن شخص را بیاورند استاد امتناع نمودند . پس از اتمام جلسه و متفرق شدن مستمعین به اتفاق دو تن از طلاب دیگر اصرار کردیم که تا زمانی که اسم آن شخص را نیاورند ما استاد را رها نسازیم استاد فاطمی نیا وقتی اصرار ما را دیدند فرمودند ایشان کسی جز آیت الله امجد نیست.
۱.مواظب باشيم! برخی، ما طلبهها را نميخواهند و بعضی هم به ما احترام ميكنند، با اينها حواسمان پرت نشود، بايد ديد ما كه بودهايم؟ اين احترامها همه مسوليت ميآورد. همه كمالات مخصوص خداست.
2. انشاء الله خدا ما را هدایت کند اگر ما عمل و اخلاق می خواهیم همین است ولی اگر سخنرانی بخواهیم فرق می کند . با سخنرانی کاری درست نمی شود؛ چون سخنران زیاد است . حجاج وقتی به منبر می رفت و سخنرانی می کرد ، چنان صحبت می کرد « خلقتم للبقاء لاللفناء» ولی در عین حال وقتی خون می ریخت به شکرانه آن روزه می گرفت.
3. بر مردم سخت نگیرید چشم پوشی کنید . حدیث محکم بخوانید . آیات متشابه برای مردم نخوانید.
4. آدم باید متواضع باشد ؛ یعنی برای خودش امتیازی قائل نباشد و حق را ولو از یک بچه قبول کندنه اینکه گردنش را کج بگیرد و کج و معوج راه برود.
5. جامعه دینی نباید دروغ بگوید. حق نداریم در انتخابات ، تهمت به نامزدهای دیگر بزنیم.
